Απεβίωσε ο "εγκέφαλος" της "Μεγάλης ληστείας του τρένου"

Σε ηλικία 81 ετών έφυγε από τη ζωή ο Μπρους Ρέινολντς, ο εγκέφαλος της επικής «μεγάλης ληστείας» της ταχυδρομικής ταχείας Γλασκόβης-Λονδίνου το 1963, ανακοίνωσε ο γιος του.

«Είμαι σε θέση να σας επιβεβαιώσω πως έφυγε από τη ζωή. Έσβησε στον ύπνο του», είπε ο Νικ Ρέινολντς. «Από καιρό δεν ένοιωθε καλά και τον φρόντιζα», πρόσθεσε.\

Τη νύκτα της 7ης προς 8η Αυγούστου 1963 περίπου δεκαπέντε ένοπλοι άνδρες κατάφεραν να σταματήσουν τον σιδηροδρομικό συρμό αλλάζοντας τη φωτεινή σήμανση.

Αφού τραυμάτισαν ελαφρά τον μηχανοδηγό, κατόρθωσαν να διαφύγουν με λεία 120 σάκους με χαρτονομίσματα, συνολικής αξίας 2,6 εκατ. λιρών - ποσό μυθικό για την εποχή, που αντιστοιχεί σε 40 εκατ. σημερινές λίρες (47 εκατ. ευρώ). Η παράτολμη ληστεία στάθηκε η έμπνευση για πολλά βιβλία και κινηματογραφικές ταινίες.

Μετά από  μία 5ετή καταδίωξη, ο Ρέινολντς συνελήφθη το 1968 και καταδικάσθηκε σε 25ετή κάθειρξη. Αφέθηκε ελεύθερος το 1978 και μέσα στο 1980 καταδικάσθηκε σε τριετή φυλάκιση για διακίνηση αμφεταμίνης. Λίγο μετά την αποφυλάκισή του συνέγραψε την αυτοβιογραφία του.
Το 2001 είχε μεταβεί στη Βραζιλία προκειμένου να πείσει ένα από τα διάσημα μέλη της συμμορίας, τον Ρόνι Μπιγκς --ο οποίος είχε γίνει διάσημος μετά την μυθιστορηματική του απόδραση από τη φυλακή το 1965-- να επιστρέψει στη Βρετανία.
Έπειτα από μία περιπετειώδη καταδίωξη για πάνω από 35 χρόνια, στη διάρκεια της οποίας αναγκάσθηκε να υποβληθεί σε επέμβαση αλλαγής προσώπου, ο Ρόνι Μπιγκς επέστρεψε και παραδόθηκε το 2001 στις βρετανικές αρχές, κατεστραμμένος κι άρρωστος, και το 2009 αποφυλακίσθηκε για ανήκεστο βλάβη.

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ Ν.Ε. ΤΡΙΚΑΛΩΝ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΑ 70ΧΡΟΝΑ ΤΗΣ ΕΠΟΝ

Ο ρόλος του φασισμού ιστορικά και σήμερα

Το μνημείο των πέντε ΕΠΟΝιτών στα Τρίκαλα

Την ημέρα-σταθμό (23 Φλεβάρη) που συμβολίζει την επέτειο ίδρυσης της Ενιαίας Πανελλαδικής Οργάνωσης Νέων (ΕΠΟΝ) επέλεξε η Ν.Ε. Τρικάλων του ΚΚΕ να διοργανώσει εκδήλωση με θέμα «το ρόλο του φασισμού ιστορικά και σήμερα καθώς και την αντιμετώπισή του», το απόγευμα του Σαββάτου στην αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου Τρικάλων.

Με την αναφορά στους αγώνες, τα οράματα και τα συνθήματα εκείνου του αγώνα, άνοιξε την εκδήλωση ο σ. Σωτήρης Σωτηρόπουλος.

Η γραμματέας της Ν.Ε. Τρικάλων του ΚΚΕ σ.  Ελένη Κοτούπα (ο σ. Αχιλλέας Κανταρτζής που προβλεπόταν βάσει του προγράμματος δεν ήταν δυνατό να παραστεί λόγω κωλύματος) αναφέρθηκε αρχικά στην ομιλία της στις απαράμιλλες σελίδες ηρωισμού και αυτοθυσίας που έγραψαν πάνω από 600.000 νέων που πέρασαν από τις γραμμές της ΕΠΟΝ. Χιλιάδες εκείνοι που έδωσαν τη ζωή τους στις μάχες, στις διαδηλώσεις, στα βασανιστήρια και ανάμεσά τους τα ανταρτόπουλα που μένουν σαν φωτεινά παραδείγματα όπως οι πέντε ΕΠΟΝίτες που απαγχονίστηκαν στην πλατεία των Τρικάλων. «Ένας από τους βασικούς σκοπούς ίδρυσης της ΕΠΟΝ, τόνισε η ομιλήτρια υπήρξε «η εξολόθρευση του Φασισμού τώρα και στο μέλλον με οποιαδήποτε μορφή και αν παρουσιαστεί» κι όμως οι πλαστογράφοι της Ιστορίας από κοινού με το πολιτικό κατεστημένο της Ε.Ε. επιχειρούν σήμερα να ταυτίσουν τον κομμουνισμό με τον φασισμό, αποσπώντας τον φασισμό από τη μήτρα που τον γεννά και είναι ο ίδιος ο καπιταλισμός, όπως γεννά και τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, όπως συνέβη και στη Γερμανία του μεσοπολέμου.

Σήμερα στην Ελλάδα, στο πλαίσιο της αναδιάταξης του πολιτικού σκηνικού ενισχύονται πολιτικές δυνάμεις που έχουν σαν κύρια αποστολή το χτύπημα του εργατικού κινήματος σε συνθήκες ανόδου της ταξικής πάλης και σαν τέτοια πολιτική δύναμη εμφανίζεται από το περιθώριο η Χρυσή Αυγή. Κομμάτι του αστικού συστήματος, όχημα διείσδυσης σε εργατικά και λαϊκά στρώματα προσπαθεί να περάσει ιδεολογήματα και επιχειρήματα, προσαρμοσμένα και πασπαλισμένα  με την αντιπλουτοκρατική χρυσόσκονη που απαιτούν οι συνθήκες.

Την απάντηση σε όλα αυτά δεν θα τη δώσουν τα δήθεν αντιφασιστικά μέτωπα αλλά το ίδιο το κίνημα.  Όπως η ΚΝΕ δίνει σήμερα τη μάχη στα σχολεία και τα Πανεπιστήμια κατά του φασισμού αντιμετωπίζοντας εκτός των άλλων την αντιπαλότητα των άλλων κομμάτων, έτσι και το ΚΚΕ θεωρεί  κάνει καθήκον την αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής σε ολόκληρο το φάσμα ώστε να πάψει αυτή να διαβρώνει την ελληνική νεολαία, ή  να δημιουργεί συνθήκες πρόσβασης στην τοπική αυτοδιοίκηση, τα συνδικάτα κ.λπ.

Μετά την ομιλία διατυπώθηκαν ερωτήσεις και τοποθετήσεις που συνέβαλαν στον παραπέρα διάλογο αλλά και στη σημασία να διδασκόμαστε, να εμπνεόμαστε και να συνεχίζουμε τους αγώνες.