Ελένη, μια τραγωδία με αίσιο τέλος

Ο Π.Σ. «Το Βαρούσι» σε παράσταση αρχαίου θεάτρου στην Επίδαυρο

Την παράσταση «Ελένη» του Ευριπίδη είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν το περασμένο Σάββατο στην Επίδαυρο όσοι συμπολίτες μετείχαν στην εκδρομή που διοργάνωσε ο δραστήριος Πολιτιστικός Σύλλογος «Το Βαρούσι». Μια πολλαπλά ενδιαφέρουσα παράσταση αφενός για το περιεχόμενο του έργου που θεωρείται η μοναδική αρχαία τραγωδία με αίσιο τέλος, αφετέρου το γεγονός ότι τη σκηνοθεσία ανέλαβε ο 26χρονος Δημήτρης Καραντζάς (ο νεότερος μέχρι σήμερα σκηνοθέτης στην Επίδαυρο).

Αποτέλεσμα του διπλού αυτού συνδυασμού ήταν η προσέλευση του κόσμου να ξεπεράσει τις προβλέψεις και να φθάσει τους 4.500 θεατές οι οποίοι παρακολούθησαν μια παράσταση χωρίς μεγάλα ονόματα ηθοποιών αλλά με άποψη που είχε ως βασικό χαρακτηριστικό ότι αιωρείται ανάμεσα στην τραγωδία και τη φάρσα. Επίσης ο γεγονός ότι οι ρόλοι δεν ήταν διακριτοί, όπως για παράδειγμα τα λόγια της Ελένης λέγονταν από όλους τους ηθοποιούς και πήγαιναν από τον έναν στον άλλο, μέσα από μια  αέναη κίνηση που στο φινάλε την κάλυψε ένα σύννεφο σκόνης από το διαρκές ποδοβολητό. Επίσης τα κουστούμια ήταν καθημερινά σύνολα, η μουσική για ανεξήγητο λόγο ανύπαρκτη όπως επίσης και τα σκηνικά.

Όλα αυτά αντιμετωπίστηκαν με θετικές έως διθυραμβικές κριτικές από αθηναϊκές εφημερίδες (Τα Νέα, Η Εφημερίδα των Συντακτών) αλλά υπάρχουν και εκείνοι που έχουν τις αντιρρήσεις και προτιμούν μια κλασική εκδοχή του έργου, ειδικά στην Επίδαυρο. Έπαιξαν οι ηθοποιοί Χαρά Ιωάννου, Ιωάννα Κολιοπούλου, Αντώνης Πριμηκύρης, Δημήτρης Σαμόλης, Γιάννης Κλίνης, Άρης Μπαλής, Θύμιος Κούκιος, Ελίνα Ρίζου και Ευδοξία Ανδρουλιδάκη.

Στην υπόθεση του έργου ο Ευριπίδης επιχειρεί να αποσυνδέσει την Ελένη από τα γεγονότα που προηγήθηκαν του Τρωικού πολέμου κατατοπίζοντας ότι αυτή βρίσκεται στην Αίγυπτο οδηγημένη από τον Ερμή με εντολή της Ήρας ενώ ο Πάρις οδήγησε στην Τροία ένα είδωλό της για το οποίο πολεμούν οι Έλληνες και Τρώες και ότι τώρα η ίδια αντιμετωπίζει τη διάθεση του γιου του Πρωτέα να την παντρευτεί. Κάποια στιγμή θα φθάσει στην Αίγυπτο ο Μενέλαος καραβοτσακισμένος με τους συντρόφους του και εκεί θα μάθει από μια γριά ότι η Ελένη βρίσκεται στο αιγυπτιακό παλάτι πριν από την τρωική εκστρατεία.

*Η διανυκτέρευση των εκδρομέων έγινε στο Τολό και στην επιστροφή πραγματοποιήθηκε επίσκεψη σε αξιοθέατα του Ναυπλίου και στη συνέχεια στο αρχαιολογικό μουσείο των Μυκηνών με καταπληκτικά προϊστορικά εκθέματα. Η εκδρομή πραγματοποιήθηκε με άνετο λεωφορείο της ΥΠΕΡ ΤΟΥΡΣ Τρικάλων και με τον άρτιο συντονισμό του προέδρου του συλλόγου κ. Γιώργου Κλειδωνόπουλου ο οποίο επιμελήθηκε και την ποικίλη μουσική επένδυση της πολύωρης διαδρομής.

*Προαναγγέλθηκε τέλος η διοργάνωση εκδρομής (αυθημερόν) στις 9 Αυγούστου στο Δίον για παρακολούθηση της παράστασης του Εθνικού Θεάτρου «Ιππόλυτος» σε σκηνοθεσία Λυδίας Κονιόρδου. Μεταξύ των ερμηνευτών η Λήδα Πρωτοψάλτη και η Λυδία Κονιόρδου. 

Λ.Τ. 

Μισές αλήθειες στο αποχαιρετιστήριο από τον Σάντος...

Επιστρέφοντας στην πατρίδα του ο Σάντος άφησε αιχμές για ορισμένους διεθνείς παίκτες ότι στον αγώνα με την Κόστα Ρίκα προσπάθησαν με ατομικές προσπάθειες να πετύχουν γκολ αντί να ακολουθήσουν ομαδικό παιχνίδι. Ασφαλώς τέτοια φαινόμενα πάντα υπάρχουν αν και σε άλλες ομάδες (Γκάνα με Αγιού όταν μάλιστα προηγούνταν με 2-1, Αλγερία με Φεγιουλί απέναντι στη Γερμανία) φάνηκαν πιο έκδηλα.
Όμως λέμε μισές αλήθειες όταν αφήνουμε απέξω την κριτική στον ίδιο τον Σάντος ο οποίος μετά την αποβολή του Ντουάρτε αντί να ενισχύσει τη μεσαία γραμμή και να κλείσει τον αντίπαλο στα καρέ πετυχαίνοντας ενδεχομένως και πέντε γκολ, επέλεξε να την αποδυναμώσει (!) και να ρίξει δύο επιθετικούς (Μήτρογλου, Γκέκα) πιστεύοντας άραγε πως η μπάλα θα έφθανε σε αυτούς με αεροδιάδρομο; Μόνο μετά το 70 θυμήθηκε να στηρίξει τη μεσαία γραμμή κάνοντας υπέρβαση με τον Κατσουράνη, (από μπαλιά του οποίου λίγα μέτρα πάνω από τη μεσαία γραμμή ξεκίνησε το γκολ της ισοφάρισης). Φυσικό και επόμενο ήταν Σαμαράς, Χριστοδουλόπουλος και Χολέμπας να αναλωθούν σε ατομικές προσπάθειες για να βγάλουν μπαλιές προς την περιοχή της Κ. Ρίκα. Σε όλη αυτή την επιθετική προσπάθεια της εθνικής ομάδας φάνηκε και το πρόβλημα των παικτών - κλειδιά όπως ο Μήτρογλου, ο Γκέκας που δεν είχαν παιχνίδια στα πόδια τους και ήταν και οι δύο μακριά από τον καλό εαυτό τους.
Φυσικά σε ένα αποτέλεσμα που σε έχει αναδείξει ήδη στις 16 καλύτερες ομάδες του κόσμου θα ισοδυναμεί με πόρκα - μιζέρια να ασκήσεις κριτική στον προπονητή που προσέφερε τόσα πολλά στην εθνική ομάδα και το ελληνικό ποδόσφαιρο παίρνοντας ένα πετυχημένο αλλά γερασμένο σύνολο από τον προκάτοχό του και παραδίδοντας στον διάδοχό του Κλαούντιο Ρανιέρι μια ομάδα με ταλαντούχους νέους παίκτες όπως ο Μανωλάς, ο Σωκράτης, ο Κονέ. ο Λάζαρος, ο Χολέμπας, ο Μανιάτης, ο Σάμαρης, ο Φετφατζίρης, ο Τοροσίδης, ο Μήτρογλου, ο Καρνέζης και ο Γλύκος, επίσης ο Παπαδόπουλος του Ατρόμητου, ο Κλάους, ο Φουρτούνης που έπρεπε να είχαν καλύτερης τύχης. Μέσα σε όλα αυτά πρέπει κάποια στιγμή να συνειδητοποιήσουν και οι φίλαθλοι πως η όποια κριτική ομαδική ή ατομική μπορεί να περιμένει αντί να πριονίζουν το ηθικό των ποδοσφαιριστών υποκαθιστώντας τον προπονητή στα καθήκοντά του. Άλλωστε όταν επιλέγεται κάποιος να μετέχει σε ένα εθνικό αθλητικό ή πολιτιστικό σύνολο εννοείται πως είναι εκπρόσωπος όλων η όποια αποτίμηση την προσπάθειάς του θα γίνει κατόπιν. Μακριά από εμάς τα όποια φαινόμενα φανατισμού που είναι εφικτό να δημιουργήσουν φρικτές καταστάσεις όπως στην περίπτωση του Αντρές Εσκομπάρ στο Μουντιάλ του 1994. http://www.newsbeast.gr/mundial/arthro/691366/adres-eskobar-o-podosfairistis-pou-dolofonithike-gia-ena-autogol/

Λ.Τ.