Γνωστή ως βασίλισσα του πάλκου, η Άννα Χρυσάφη σημάδεψε τον χώρο του λαϊκού τραγουδιού. Ήταν η πρώτη ντίβα που ερμήνευε όρθια στο πάλκο τις επιτυχίες της και η πρώτη που κατάφερε να φέρει την καλή κοινωνία σε λαϊκό εξοχικό κέντρο, στο θρυλικό Ροσινιόλ των Σεπολίων, που έδωσε και το όνομά του στην περιοχή. Υπήρξε η πρώτη ρεμπέτισσα που τόλμησε να εμφανιστεί στη μεγάλη οθόνη, στην ταινία του ελληνικού κινηματογράφου «Ο Πύργος των Ιπποτών» του 1952, ερμηνεύοντας το «Μια γυναίκα, δύο άντρες, κομπολόι δίχως χάντρες» του Γιώργου Μητσάκη.
Η Άννα Χρυσάφη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1921. Οι γονείς της ήταν πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία και στην οικογένειά της υπήρχαν πολλοί μουσικοί. Ξεκίνησε την καριέρα της το 1949 και η πρώτη της μεγάλη επιτυχία ήταν τα «Πεταλάκια» του Μανώλη Χιώτη. Άλλη μια μεγάλη επιτυχία ερμήνευσε ήταν το τραγούδι «Δεν μπορεί κανείς να ξέρει» του Μάνου Χατζιδάκι, στη ταινία «Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος».
Συνεργάστηκε με όλα τα μεγάλα ονόματα του λαϊκού και ρεμπέτικου τραγουδιού, όπως οι Βασίλης Τσιτσάνης, Μάρκος Βαμβακάρης, Γιάννης Παπαϊωάννου, Σωτηρία Μπέλου, Απόστολος Καλδάρας, Τάκης Μπίνης κ.ά. και χάρισε τη φωνη της σε τουλάχιστον 400 επιτυχίες. Από τις πιο γνωστές: «Το παρελθόν θυμήθηκα» του Στράτου Καμενίδη, «Στο Τούνεζι στην Μπαρμπαριά» του Βασίλη Τσιτσάνη, «Μες στης Πόλης το χαμάμ» του Ανέστου Δελιά, «Πάρε το δαχτυλίδι μου», «Όπου Γιώργος και μάλαμα», «Πάλιωσε το σακάκι μου» του Γιώργου Μητσάκη, «Το κορίτσι απόψε θέλει» του Γιάννη Τατασόπουλου και «Λίγα ψίχουλα αγάπης σου γυρεύω» του Σταύρου Τζουανάκου.
Τα τελευταία χρόνια ζούσε, με τον σύζυγό της Φώτη, στους Αγίους Αναργύρους και τα καλοκαίρια στο εξοχικό τους στην Ανάβυσσο.
ertopen
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου