Η κτηνωδία της «Εντελβάις»

Του Λάζαρου Τσουμένη

Δημοσιεύθηκε στις 28.10.2009




Γερμανικός στρατός κατοχής: Μεραρχία «Εντελβάϊς». Η Μεραρχία της σφαγής και της κτηνωδίας, που έδρασε σαν εκτελεστικός μηχανισμός σε βάρος αμάχων ως αντίποινα για τις απώλειες των δυνάμεων κατοχής από την ψυχωμένη Αντίσταση. Στο Δίστομο, στα Καλάβρυτα, στο Κομμένο Άρτας, στους Πύργους Κοζάνης, στην Κάνδανο Χανίων, στα Αμιρά Ηρακλείου, στο Δομένικο Ολύμπου αλλά και στην επιχείρηση στα χωριά της Νότιας Πίνδου τον Οκτώβριο 1943 συναντάμε ως επί το πλείστον την ίδια Μεραρχία με τη ναρκισιστική ονομασία.
Από το βιβλίο του Δημήτρη Ι. Κωνσταντινίδη «Επιχείρηση «Πάνθηρας» - Οι Γερμανοί εισβάλουν και πυρπολούν την Πίνδο» δανειζόμαστε τις ακόλουθες γραμμές (όπως καταχωρήθηκαν στη στήλη «Σελιδοδείκτης στον Κόσμο του Βιβλίου». ΕΡΕΥΝΑ 19.12.2008). «Φρίκη προκαλεί η αναφορά στη συμπεριφορά των Γερμανών στρατιωτών –παρά τις περί του αντιθέτου εντολές όπως ισχυρίζονται οι ανώτεροι – να κλείνουν τις ηλικιωμένες γυναίκες σε καλύβες και να τις καίνε ζωντανές. Αξιοσημείωτη είναι επίσης η αναφορά στην τύχη των πρωταγωνιστών της επιχείρησης ορισμένοι των οποίων σκοτώθηκαν μετά την αποχώρηση κυρίως στη Σερβία, ωστόσο ένας βασικός κορμός της Μεραρχίας «Εντελβάις» εξακολουθεί να διοργανώνει συνεστιάσεις για τα «ανδραγαθήματά της» χωρίς να παραλείπει να προπαγανδίζει τις ιδέες του 3ου Ράιχ. Ουδείς φυσικά θυμάται κάτι από εγκλήματα κατά αμάχων που διέπραξαν οι Ομάδες Μάχης. Σήμερα η 1η Ορεινή Μεραρχία «Εντελβάις» είναι και πάλι στην επικαιρότητα καθώς 250 στρατιώτες της σταθμεύουν στο Αφγανιστάν».
Αναφορά στην κτηνωδία και την ανανδρία των ναζιστικών αντιποίνων, θα υπάρξει στα πλαίσια ενός ολοήμερου αφιερώματος της κρατικής τηλεόρασης από την εκπομπή του Χρήστου Βασιλόπουλου «Η μηχανή του χρόνου» (ΝΕΤ ώρα 10 το βράδυ) η οποία αναφέρεται στη σφαγή στο χωριό Κομμένο της Άρτας όπου βρήκαν τραγικό θάνατο 317 Έλληνες πατριώτες. Ρωτήθηκε ο δημοσιογράφος σε συνέντευξη (Αδέσμευτος 27.10.2009) αν οι Ναζί δικάστηκαν και πλήρωσαν για το έγκλημα στο Κομμένο. Η απάντησή του: «…καταγράφηκαν μεγάλα εγκλήματα αλλά έμειναν ατιμώρητα. Αυτός ο λόχος, η μεραρχία Εντελβάις ομολόγησε τα εγκλήματά της αναγνωρίζοντας τα πρόσωπα της σφαγής από φωτογραφίες του γάμου της Αλεξάνδρας. Η σύγχρονη Γερμανία γνωρίζει όλες τις θηριωδίες αλλά έκλεισε τον φάκελο του πολέμου στην Ελλάδα όταν δέχτηκε την δεκαετία του 60, αρκετούς μετανάστες από την Ελλάδα για να δουλέψουν στις γερμανικές βιομηχανικές πόλεις».