Η αύξηση του ΦΠΑ δεν είναι λύση…

Του Λάζαρου Τσουμένη

Το ζήτημα της έμμεσης φορολογίας στην Ελλάδα, ανάγεται στην πιο άδικη και άνιση μορφή φόρων που επιβαρύνουν εξίσου φτωχούς και πλούσιους, καθώς χρεώνεται αδιακρίτως στις τιμές των προϊόντων και υπηρεσιών καθιστώντας αυτά σε αρκετές περιπτώσεις ακόμα πιο απλησίαστα για τα αδύνατα οικονομικά στρώματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα είδη ευρείας κατανάλωσης όπως τρόφιμα, ηλεκτρικό, ύδρευση, εισιτήρια, φάρμακα, εστιατόρια, καφενεία τα οποία χρεώνονται βέβαια με το χαμηλότερο συντελεστή ΦΠΑ (9%) αλλά ακριβώς λόγω της ευρύτατης αγοράς τους αποφέρουν και ανάλογα έσοδα στο κράτος. Αφού έχει προηγηθεί η αναπροσαρμογή της φορολογίας στα τσιγάρα και τα ποτά επακόλουθο είναι να μειώνονται οι αντοχές της αγοραστικής ικανότητας και συνεπώς της κατανάλωσης, πόσο λογικό είναι συνεπώς να προχωρήσουμε αμέσως σε αύξηση των συντελεστών του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας; Πρόκειται ασφαλώς για ένα σενάριο που η κυβέρνηση έσπευσε να διαψεύσει την επόμενη μέρα, όμως είχε προηγηθεί την Κυριακή η τοποθέτηση της υπουργού που άφηνε ανοικτό το παραθυράκι και δεν γνωρίζουμε ποιον να λάβουμε περισσότερο υπόψη. Θα δεχθούμε τη θέση της υπουργού κ. Κατσέλη ότι το θέμα βρίσκεται στη διαβούλευση του φορολογικού νομοσχεδίου, ούτως ή άλλως τούτο δεν αποτελεί κακό να συμβαίνει. Το θέμα είναι πως το αντιμετωπίζει η κυβέρνηση η οποία έσπευσε χθες να διαψεύσει παρόμοια περίπτωση. Ίσως επειδή γνωρίζει και η ίδια πολύ καλά πως οι συνέπειες θα επιβαρύνουν όλους τους πολίτες εξίσου και ακριβό τίμημα θα χρεωθεί η αγορά η δυσπραγία της οποίας θα ενταθεί. Γνωρίζει επίσης πολύ καλά το οικονομικό επιτελείο ότι τα τελευταία χρόνια το κράτος αντιμετωπίζει προβλήματα στην είσπραξη του ΦΠΑ καθώς υπάρχει τεράστιο μερίδιο που δεν αποδίδεται ίσως επειδή σε μεγάλο βαθμό και οι επιχειρηματίες δεν έχουν ρευστότητα να τον καλύψουν. Είναι προτιμότερο συνεπώς να βρεθούν άλλοι τρόποι για να καλυφθούν οι ανάγκες του Δημοσίου και σε τελική ανάλυση δεν είναι δυνατό να ακούμε καθημερινά για μια γκρίζα καθημερινότητα με το ένα εισπρακτικό μέτρο μετά το άλλο. Ας υπάρξει και μια αντιστροφή, δεν είναι όλα μονόδρομος…