Μουσικός Οδοιπόρος

Του Λάζαρου Τσουμένη

15.11.2009
Ένα πολυδιάστατο οδοιπορικό στη ζωή του Γιάννη Πετρίδη, του μακροβιότερου ραδιοφωνικού παραγωγού και γνώστη των μουσικών ρευμάτων που επηρέασαν την Ελλάδα τις τελευταίες πέντε δεκαετίες, παρουσιάζει η ταινία της Νικόλ Αλεξανδροπούλου «Once In A Lifetime» που προβλήθηκε στο Δημοτικό Κινηματογράφο. Σημείο αναφοράς η εκπομπή του Πετρίδη (Δευτέρα - Παρασκευή, 4 έως 5) στην ΕΡΑ1 την οποία παρουσιάζει αδιάλειπτα από το 1975 (Δημήτρης Χορν διευθυντής της ΕΡΤ και Μάνος Χατζιδάκις διευθυντής Ραδιοφωνίας), όταν το «απαγορευμένο ροκ» έβρισκε την επαφή του με την ελληνική νεολαία, και νέα μουσικά κινήματα αναζητούσαν τρόπους έκφρασης. Το φαινόμενο βέβαια δεν ήταν καθαρά ελληνικό, η νεολαία πρωτοστατούσε στους κοινωνικούς αγώνες, η μουσική και τα τραγούδια της αμφισβήτησης ήταν κάτι παραπάνω από απλά ακούσματα, επηρέαζαν τον τρόπο ζωής.
Τούτο αποδείχθηκε βασικό ατού για τον Πετρίδη που έπαιζε στο ραδιόφωνο όσα δεν είχαν ακουστεί τα προηγούμενα χρόνια στην Ελλάδα και τη ζωντάνια αυτή συνδυασμένη με ειδήσεις, σχόλια και έγκυρη άποψη τη διατήρησε κοντά 35 χρόνια. Άντεξε ακόμα και τον ανταγωνισμό της ιδιωτικής ραδιοφωνίας, την κρίσιμη περίοδο που εμφανίστηκε το φαινόμενο των playlists, επέμενε να μην επιλέξει την εμπορικότητα και από τα μέσα του ’90 ένα κοινό άρχισε να ξαναγυρίζει («και ήταν ένα ψαγμένο κοινό, με ανοιχτούς ορίζοντες, που μπορούν να δεχτούν από τον Cole Porter μέχρι τον Stravinsky κι από κει στον Coltrane και τους Pearl Jam».Αθηνόραμα 15.10.2009).
Μέσα από ενδιαφέρουσες αφηγήσεις στις τσιμεντένιες γειτονιές της Αθήνας που μεγάλωσε και στο μαγαζάκι (κουρείο) του πατέρα του, ο Πετρίδης αναφέρεται στα μουσικά βιώματα «κυνηγάω από μικρός να δώσω μια εικόνα στο συναίσθημα που μου προκαλεί το άκουσμα ενός τραγουδιού» και στο πάθος του για τη συλλογή δίσκων που θεωρείται από τις πλουσιότερες παγκοσμίως. Αντιμετωπίζει ωστόσο με περίσκεψη το μέλλον της μουσικής με την διάθεσή της μέσω internet καθώς τα κίνητρα των δημιουργών εξανεμίζονται.
Η κορύφωση έρχεται με ένα ταξίδι στους αχανείς αυτοκινητόδρομους του Los Angeles, τις γειτονιές του San Francisco και την έρημο του Joshua Tree όπου ο Πετρίδης θέλει να αγγίξει τους τάφους που φιλοξενούν την τέφρα του Gram Parson, να δει τους βράχους που ενέπνευσαν τους U2, να νιώσει Δεσμώτης του Ιλίγγου (A.Hitchcock) και να αγναντέψει τον κόλπο του ενέπνευσε τον Κέρουακ.