Ανοίγουν το κουτί της Πανδώρας

Καλώς τον, κι ας άργησε. Περί του μουσουλμάνου βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Τσετίν Μαντατζή ο λόγος, ο οποίος σε πρόσφατη αναφορά του χαρακτήρισε τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης «τουρκική και αναπόσπαστο κομμάτι του μεγάλου τουρκικού έθνους». Το κόμμα του καταδίκασε τη συγκεκριμένη θέση και άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο επιβολής κυρώσεων κατά του βουλευτή ενώ θα του ζητήσει να προβεί σε διορθωτική δήλωση. Αρκεί όμως αυτό; Και για να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά, πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό ή για μια νέα τροπή σε μια διαδικασία που έχει ύποπτη αφετηρία και απρόβλεπτο φινάλε;

Εάν ισχύει το δεύτερο, ούτως ώστε στα πλαίσια των γεωπολιτικών ανακατατάξεων να ανατραπεί περαιτέρω ο συσχετισμός δυνάμεων, τότε διανύουμε μια από τις πιο ανησυχητικές περιόδους της νεότερης ιστορίας τα όρια της οποίας δεν είναι ελεγχόμενα. Η θέση αυτή μπορεί να ενισχυθεί και από το γεγονός ότι οι Μουσουλμάνοι στήνουν στη Θράκη πανεπιστημιακό ίδρυμα η υπόσταση του οποίου δονεί το οποίο δεν αποκλείεται να διαπνέεται από δομές της τουρκικής πολιτικής.

Αποκομίζουμε την εντύπωση πως κάποιοι επιχειρούν χαραμάδα προς χαραμάδα να ανοίξουν το κουτί της Πανδώρας αδιαφορώντας για την ειρηνική συνύπαρξη των λαών και τους κοινούς προσανατολισμούς τους για πρόοδο και ευημερία. Δεν αντιλαμβάνονται πως οι λαοί έχουν αηδιάσει από τους όποιους τεχνητούς διαχωρισμούς. Είναι δυνατό οι χώρες της περιοχής να βιώνουν τη μια τις εντάσεις των γκρίζων ζωνών, την επόμενη τις ανεδαφικές εθνολογικές διεκδικήσεις, την τρίτη να ματώνουν για να φθάσουν σε ένα καλό βιοτικό επίπεδο και την άλλη να βρίσκονται αντιμέτωποι με το φάσμα της ανεργίας και της πείνας;

Είναι προφανές ότι η κρίση της οικονομικής πολιτικής της γειτονικής χώρας, η αδυναμία της να εισέλθει στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ο ρόλος μιας ηγέτιδας δύναμης που επιδιώκει εντέχνως για λογαριασμό του μουσουλμανικού κόσμου την ωθούν σε επικίνδυνα παιχνίδια τα οποία δεν αντιμετωπίζονται από ελληνικής πλευράς με τη δέουσα δυναμική. Μια απλή δήλωση καταδίκης των δηλώσεων του βουλευτή όχι μόνο δεν αρκεί αλλά αφήνει ερωτηματικά και για αυτό ακόμα το ελληνικό κοινοβούλιο όπου βρίσκουν φωνή να ακουστούν τα εκκολαπτόμενα «αυγά του φιδιού».