Του Λάζαρου Τσουμένη
Δημοσιεύτηκε 23.03.2011
Είναι γνωστό πως οι πολίτες στην Ελλάδα έχουν μια ιδιαίτερη αδυναμία στην ενημέρωση, ανεξαρτήτως της κοινωνικής τάξης στην οποία ανήκουν. Το πρόβλημα είναι ότι τις τελευταίες δεκαετίες την ανάγκη αυτή επιδίωξαν συστηματικά να φιλτράρουν πάσης φύσεως συμφέρονται πολιτικών και οικονομικών κύκλων μετατρέποντας κατά κανόνα τις τηλεοπτικές εκπομπές και τα δελτία ειδήσεων σε μπαράζ μονόπλευρων τοποθετήσεων. Αποτέλεσμα να μην βρίσκει έδαφος η βούληση του πολίτη στην ακατάσχετη φλυαρία, να μην πείθεται από τις έτοιμες αλήθειες και να καταλήγει σε μια κατάσταση μεταξύ αδιαφορίας, αδράνειας και άρνησης.
Εάν λοιπόν επιδίωξη του συμπλέγματος που εκφράζουν οι κυρίαρχοι κύκλοι στην πολιτική, την οικονομία και τη δημοσιογραφία (σε εθνικό επίπεδο) ήταν να δημιουργήσει αισθήματα παθητικότητας και φοβίας στους πολίτες προκειμένου να πειθαρχήσει σε όσα του επιφυλάσσουν τώρα και στο μέλλον, τότε ανεπιφύλακτα η δημοσιογραφία της έτοιμης αλήθειας έκανε τη δουλειά της και μόνο όταν έβρισκε τα δύσκολα φρόντιζε να μεταθέτει τις ευθύνες στους άλλους, μεταξύ των οποίων και στους πολιτικούς. Οι οποίοι βεβαίως δεν είναι αθώες περιστερές, εντούτοις όμως δεν θα έφθαναν στο στόχο αν δεν υπήρχε η σύμπραξη με τα μεγάλα κανάλια και τα εκδοτικά συγκροτήματα.
Μέχρις ενός σημείου θα περίμενε κανείς να υπάρξουν έρευνες, αναλύσεις, κριτικές. Ποια θέση όμως έχουν σε όλα αυτά όσα ακούσαμε τα τελευταία χρόνια, όπως για παράδειγμα η χθεσινή τοποθέτηση του κ. Πρωτοσάλτε να ξεκινήσουμε να πουλάμε τη δημόσια περιουσία με πρώτο φιλέτο τη ΔΕΗ και να αγοράζουμε το ρεύμα από τους εναλλακτικούς παρόχους. Άποψη μπορεί να έχει ο κ. δημοσιογράφος και δικαιούται να την εκφράζει. Δεν δικαιούται όμως η δημοσιογραφία να υποκαθιστά το ρόλο της πολιτικής και των οικονομικών παραγόντων, όπως επίσης δεν αρμόζει να εμφανίζονται ως εκφραστές ρητορικών σχημάτων λόγου χωρίς να προπορεύεται το ρεπορτάζ, η πολύπλευρη ανάλυση των θέσεων και η παράθεση των όποιων εναλλακτικών προτάσεων. Εκτός αν κάποιοι έχουν καβαλήσει το καλάμι και θεωρούν πως όσα λένε γίνονται ευμενώς δεκτά. Κάνουν σοβαρό λάθος και με την πρακτική τους ωθούν στην αντίστροφη κατεύθυνση. Επιτέλους η εποχή Γεωργαλά πέρασε ανεπιστρεπτί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου