Εκφραστικό ταξίδι με «μαύρα» κομμάτια

Του Λάζαρου Τσουμένη

Δημοσιεύτηκε 16.03.2011

Μια μαγική βραδιά προσέφερε στα Τρίκαλα ο συνθέτης και κιθαρίστας Νότης Μαυρουδής στη μουσική παράσταση που έδωσε το σαββατόβραδο στην «Κεντρική Πλατεία». Όπως κάποια χρόνια πριν είχε συμβεί, στο Πνευματικό Κέντρο Τρικάλων οπότε είχε παρουσιάσει τραγούδια δικά του και του Χατζηδάκη διασκευασμένα για δύο κιθάρες (δεύτερη ο Παναγιώτης Μάργαρης), και είχε καθηλώσει με το λυρικό παίξιμο της κιθάρας… Τώρα ήταν η παρουσία μιας σπουδαίας ερμηνεύτριας, της Αναστασίας Μουτσάτσου και ως δεύτερης κιθάρας του Γιώργου Τοσικιάν που οδήγησαν τη μελωδία στην καρδιά, σε ένα εσωτερικό ταξίδι από εκείνα που εύχεσαι να μην τελειώσουν ποτέ. Έστω κι αν τα «μαύρα» κομμάτια ανέδυαν τα χρώματα της λύπης, του χωρισμού, της απογοήτευσης.
Όσο προχωρούσε η συναυλία ο ήχος της κιθάρας έσμιγε πιο πολύ με την ερμηνεία και τους στίχους Χατζηδάκι, Δασκαλόπουλου, Αλκαίου, Κακουλίδη, Σαμαρτζή, Χριστοφέλλη και Κορδρέλλα. «Άκρη δεν έχει ο ουρανός», «Ίσως φταίνε τα φεγγάρια», «Πρωινό τσιγάρο» (κλασικό αφιερωμένο στον Μάνο Λοΐζο), «Κάθε μια νύχτα», «Λαβωματιά», ορισμένα κομμάτια θα είχαν περάσει στη λησμονιά αν δεν προέκυπτε η συνεργασία στο cd «Μια νύχτα στους αιώνες».
Η αίθουσα ασφυκτικά γεμάτη και όταν ήρθε η ώρα να ολοκληρώσουν τη συναυλία πρόσθεσαν «Το Τζιβαέρι» που με πάθος και πηγαία έκφραση απέδωσε η Μουτσάτσου. Οι τελευταίες στροφές σκεπάστηκαν από θερμό χειροκρότημα σε αυτό, το τρίτο διαχρονικά οδοιπορικό της στα μουσικά στέκια της πόλης.
Ευδιάθετος και ομιλητικός μετά τη συναυλία ο Ν. Μαυρουδής δεχόταν μαζί με τους άλλους καλλιτέχνες τα συγχαρητήρια του κοινού. Όταν κάποια στιγμή μιλήσαμε μαζί του δήλωσε πως αισθάνεται χαρούμενος γιατί σε κάθε σημείο της Ελλάδος που πηγαίνει βρίσκει ανθρώπους που μαθαίνουν κιθάρα και θυμήθηκε την αμηχανία που αισθάνθηκε όταν στα πρώτα βήματά του ο δάσκαλος Δημήτρης Φάμπας (από τη Μηλίνα Πηλίου) του προσέφερε έναν δίσκο του μεγάλου Ισπανού κιθαριστή Αντρές Σεγκόβια. Αργότερα ο δάσκαλος τον καθησύχασε όταν τον διαβεβαίωσε πως για να μάθει να παίζει, έπρεπε πρώτα να μάθει να ακούει.